Aglutynacja – proces morfologiczny, w którym do podstawy wyrazu dodawane są różne afiksy (przyrostki, przedrostki) w celu tworzenia nowych form gramatycznych lub słów.
W językach aglutynacyjnych każda jednostka morfologiczna wyraża jedną konkretną funkcję, a precyzja i kolejność dodawanych afiksów są kluczowe dla poprawności gramatycznej i semantycznej. Przykładem języków aglutynacyjnych są turecki, fiński i japoński. W tłumaczeniu z i na języki aglutynacyjne tłumacz musi dokładnie rozumieć, jak poszczególne morfemy wpływają na znaczenie całego wyrazu i zdania.