Czas przyszły – kategoria gramatyczna, która opisuje działania lub stany, które będą miały miejsce w przyszłości.
W języku polskim czas przyszły może być tworzony przez użycie czasownika posiłkowego „będę” i bezokolicznika (np. „będę czytać”) lub przez formy złożone (np. „przeczytam”). W tłumaczeniu na inne języki tłumacz musi uwzględnić różnice w strukturach gramatycznych i użycia czasów. Czas przyszły jest istotny w planowaniu, prognozach oraz wyrażaniu zamiarów i przypuszczeń. Niektóre języki, jak japoński, mogą wyrażać przyszłość poprzez kontekst bez specjalnych form gramatycznych.